Hayal
miydi gerçek miydi anlaşılmıyordu. Küçücük bir hayal içinde görünmez bir
adamdı. Yüzü görünmüyordu, varlığı seçilemiyordu ama her şeyiyle o adam
olduğunu gösteriyordu. Küçücük bir hayal içinde kocaman bir adamdı.
O
kadar kocamandı ki yüzünü görememek can sıkmıyordu bu yüzden.
Meraklandırıyordu. Evet, meraklanıldı. Birazda umut edildi. Oh, evet merak
edildi. Tatlı meraklardandı. Acı yoktu. Görmemek önemli değildi. Isınan ruhun
varlığı devam ettiriyordu.
Zamanla
hayal büyüdü, adam küçüldü. Hayaller gerçeklere açılan bir umut penceresiydi. Ve
o pencere kapatıldı. Belki kısa bir süreliğine belki de hiç açılmamak üzere
.
Küçük
hayal, büyük adam… Büyük hayal, küçük adam… Aslında ikisi de aynı şeydi değişen
şey beklentilerdi. Belki de su yüzüne çıkan gerçeklerdi. Görülen şeylerdi.
Bilinmiyordu. Tanınmıyordu.
Kimse
tanınmıyordu. Kimse görünmüyordu aslında. Hayaller büyükken görülen şeyler
yansımaydı. Bir gölge oyunuydu. Hayaller küçüldüğündeyse görünen gerçeklerdi.
Sadece gerçek. Ya da gerçek su yüzüne çıkmaya başladığı an küçülmeye başladı
hayaller. Bilinmiyor, hiç bilinmedi.
Aslında
düşünülünce biraz yaşananlar şirinceydi. İyilikmiş gibiydi. Kandırılmış, hayal
kırıklığına uğranmışlık yoktu. Gerçekten yoktu. Olumsuzluklar bile şirinceydi.
Değildi aslında ama bu şekilde düşünülmeliydi.
Ne
olursa olsun iyi hissedilmeliydi. Tekrardan hayal edilmeliydi. Durmadan ve tekrar,
tekrar. Sonunda ise hayalin gerçeği bulunmalıydı. Hayal gerçeğe
dönüştürülmeliydi. Yüzü görülmeliydi. Gerçekten görülmeliydi.
Bunun
için çalışılmalıydı, savaşılmalıydı. Hayallerin bir adım ötede değil on adım
ötede olduğunun farkına varılıp onlara yürünmemeliydi. Onlara koşulmalıydı. Kimseye
bahsedilmemeliydi. Büyüsü kaçmamalıydı. Belki de söylenen, bahsedilen
hayallerin yüzü görünmüyordu.
Her
şey bilinmez. Herkes hayal edilmez. Bazı şeyler gölgelerde kalmalıydı ve oradan
geri dönmemeliydi. Kirlenmemeliydi hayaller, hep temiz kalmalıydı. Her şey
temiz kalmalıydı. Herkes temiz kalmalıydı.
Kötülükler
uçurumların dibinde kalmalıydı. Buraya hiç gelmemeliydi. Hayallere hiç dokunmamalıydı.
Geride kalmalıydı ama kalamadı. Hayalleri boğdu. Masum kahramanları katletti,
diğerlerini yüceltti.
Her
hayal bir hikayeydi ve kahramanları vardı. Geçmişte olanlar, bugünde geçenler, gelecekte
olacaklar. Masum kahramanlar hep masum kalmalıydı ve kaldı. Yüzü görünmeyenler
ise… Onlardan bahsetmeye gerek yok. Bu hikaye masum kahramanlar içindi. Öyle
kalmalıydı ve kaldı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder