Perşembe

Masum Kahramanlar



Hayal miydi gerçek miydi anlaşılmıyordu. Küçücük bir hayal içinde görünmez bir adamdı. Yüzü görünmüyordu, varlığı seçilemiyordu ama her şeyiyle o adam olduğunu gösteriyordu. Küçücük bir hayal içinde kocaman bir adamdı. 

O kadar kocamandı ki yüzünü görememek can sıkmıyordu bu yüzden. Meraklandırıyordu. Evet, meraklanıldı. Birazda umut edildi. Oh, evet merak edildi. Tatlı meraklardandı. Acı yoktu. Görmemek önemli değildi. Isınan ruhun varlığı devam ettiriyordu.

Zamanla hayal büyüdü, adam küçüldü. Hayaller gerçeklere açılan bir umut penceresiydi. Ve o pencere kapatıldı. Belki kısa bir süreliğine belki de hiç açılmamak üzere
.
Küçük hayal, büyük adam… Büyük hayal, küçük adam… Aslında ikisi de aynı şeydi değişen şey beklentilerdi. Belki de su yüzüne çıkan gerçeklerdi. Görülen şeylerdi. Bilinmiyordu. Tanınmıyordu.

Kimse tanınmıyordu. Kimse görünmüyordu aslında. Hayaller büyükken görülen şeyler yansımaydı. Bir gölge oyunuydu. Hayaller küçüldüğündeyse görünen gerçeklerdi. Sadece gerçek. Ya da gerçek su yüzüne çıkmaya başladığı an küçülmeye başladı hayaller. Bilinmiyor, hiç bilinmedi.

Aslında düşünülünce biraz yaşananlar şirinceydi. İyilikmiş gibiydi. Kandırılmış, hayal kırıklığına uğranmışlık yoktu. Gerçekten yoktu. Olumsuzluklar bile şirinceydi. Değildi aslında ama bu şekilde düşünülmeliydi. 

Ne olursa olsun iyi hissedilmeliydi. Tekrardan hayal edilmeliydi. Durmadan ve tekrar, tekrar. Sonunda ise hayalin gerçeği bulunmalıydı. Hayal gerçeğe dönüştürülmeliydi. Yüzü görülmeliydi. Gerçekten görülmeliydi. 

Bunun için çalışılmalıydı, savaşılmalıydı. Hayallerin bir adım ötede değil on adım ötede olduğunun farkına varılıp onlara yürünmemeliydi. Onlara koşulmalıydı. Kimseye bahsedilmemeliydi. Büyüsü kaçmamalıydı. Belki de söylenen, bahsedilen hayallerin yüzü görünmüyordu. 

Her şey bilinmez. Herkes hayal edilmez. Bazı şeyler gölgelerde kalmalıydı ve oradan geri dönmemeliydi. Kirlenmemeliydi hayaller, hep temiz kalmalıydı. Her şey temiz kalmalıydı. Herkes temiz kalmalıydı. 

Kötülükler uçurumların dibinde kalmalıydı. Buraya hiç gelmemeliydi. Hayallere hiç dokunmamalıydı. Geride kalmalıydı ama kalamadı. Hayalleri boğdu. Masum kahramanları katletti, diğerlerini yüceltti.

Her hayal bir hikayeydi ve kahramanları vardı. Geçmişte olanlar, bugünde geçenler, gelecekte olacaklar. Masum kahramanlar hep masum kalmalıydı ve kaldı. Yüzü görünmeyenler ise… Onlardan bahsetmeye gerek yok. Bu hikaye masum kahramanlar içindi. Öyle kalmalıydı ve kaldı.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder